سوگند به کیبرد و آنچه با آن تایپ میشود . . . هزیانها، دفاعیات و تکنويسیهای فردی نیمهبیمار-نیمهبیدار در همهی زمینهها؛ چالشها و فرصتهای پیشرو
۱۳۸۸-۰۱-۰۱
کی و چرا دودره کنیم؟
از همین میترسم. به یه چیزی یا کسی عادت میکنی، اونوقت اون چیز یا اون کس قالت میگذاره. اون وقت دیگه چیزی برات باقی نمیمونه. میفهمی چی میخوام بگم؟....
اونهایی رو که میگذارن و میرن دوست ندارم. اینه که اول خودم میگذارم میرم. اینجوری خاطر جمعتره
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر